01
௦
மறு கன்னத்தையும் பிறகு எல்லா பாகங்களையும் காட்டியாயிற்று. அறைகிறாய்.
௦
புறம் போதாது அகமும் வேண்டும் என்கிறாய்.
கொடுத்தாகிவிட்டது.
௦
இரண்டும் போதாது உயிர் வேண்டும் என்கிறாய்.
கொடுத்தாகிவிட்டது.
௦
எல்லாம் இனிதே முடிகிறது.
௦
இப்போது வந்து உன்னொடு பேசவில்லை என்று கோபிக்கிறாய்!
௦
சவம் எப்போது பேசியிருக்கிறது என்கிறேன்.
௦
கேசாதி பாதம் வரை நோக்கிவிட்டு இரண்டு பேதி மாத்திரைகளை விழுங்குகிறது காதல்.
0
02
௦
இப்போதுதான் கை கழுவுகிறேன் என்கிறாய்.
௦
எப்போதோ ஆகிவிட்டது இப்போதுதான் உனக்கு தெரிகிறது என்றவாறு தொப்புளின்மீது பம்பரம்விடத் தயாராகிறது காதல்.
03
௦
மீண்டும் எல்லாவற்றையும் முதலில் இருந்துத் துவங்குவோமா என்கிறேன். எதற்கு என்கிறாய்.
௦
பழுக்கக் காய்ச்சிய தங்கக் கம்பியால் வாயில் சூடு போடுகிறது காதல்.
0
04
௦
கவிதைக்கு எதிர்க் கவிதை எழுதுகிறாய்.
௦
எழுத்தாளர் ஆகிவிட்டாய் என்கிறேன். இல்லை இல்லை எழுத்தாளரின் இரசிகர் ஆகிவிட்டேன் என்கிறாய்.
௦
இந்தப் பொழப்புக்கு பேசாம அங்க போயி அந்த வேலை பாக்கலாம் என்றபடி குதியாய்க் குதிக்கிறது காதல்.
0
05
௦
எதற்காக பேசுகிறாய் என்கிறாய். கவிதைக்காக என்கிறேன்.
௦
‘மிக எளிய வழியில் சாவது எப்படி’ என்னும் சோபல் பரிசு பெற்ற புத்தகத்தை ஆன்லைனில் ஆர்டர் செய்துவிட்டு காத்திருக்கிறது காதல்.
0
06
௦
இப்போது தெரிகிறதா யாருக்கு கொழுப்பென்று? என்கிறேன். நமக்கு என்கிறாய்.
௦
அட! என்று அதிர்ந்தவாறு இவ்வுண்மையைப் போற்றி இணையோடு கூடப்போகிறது காதல்.
0
07
௦
சாப்பிட்டாயா? என்கிறாய். மறுத்துவிட்டாயே! என்கிறேன். எப்போது? என்கிறாய். விவரிக்கிறேன்.
௦
உங்களுக்கெல்லாம் வேற வேலை புண்ணாக்கே இல்லையா? என்றபடி உடல் முழுக்க சகதியுடன் வரப்புக் கட்டிக் கொண்டிருக்கிறது காதல்.
0
08
௦
காதல் என்றால் என்ன என்கிறாய்.
ஒன்றுமில்லை நம் மரணத்தின்பின் ‘டீ காஃபிலாம் வேண்டாம்’ என்றவாறு தொண்டை கமற சற்று அதிகமாய் கதறுவது என்கிறேன்.
௦
‘நீ யார்னு எனக்குத் தெரியும். மூடிட்டு இந்தாண்ட வா’ என்றவாறு பொடி தூவிய மாங்காய் கீற்றில் ஒன்றை பிய்த்து வாயில்போட்டுக்கொண்டே அன்பு செய்கிறது காதல்.
0
09
௦
உன்னை கடித்துத் தின்ன வேண்டும் போல் உள்ளது என்கிறேன்.
௦
வம்படியாய் என் வாயைத் திறக்கச் சொல்லி சொத்தைப் பற்களை விரல்விட்டு எண்ணிக் காட்டுகிறது காதல்.
0
10
௦
நான் உனக்கு சலித்துவிட்டேன்போல என்கிறாய்.
௦
என் முகம் பார்க்காமல் ‘கழுதைக்கி பட்டாத்தான் புத்திவருது’ என்றவாறு செதில் நீக்கப்பட்ட மீன்களைத் துண்டாக்குகிறது காதல்.
0
11
௦
இன்னும் எவ்வளவு காலம் என்கிறேன். பதிலின்றி நிற்கிறாய்.
௦
ஒரு பூரானைப் பிடித்து ஜட்டிக்குள் எறிந்துவிட்டு, ‘என்ஜாய் என்ஜாய்!’ என கிசுகிசுக்கிறது காதல்.
0
12
௦
என்மீது உனக்கு அக்கறையே இல்லை என்கிறாய். ஏன் அவ்வாறு சொல்கிறாய் என்கிறேன்.
௦
அன்றே பூரானுக்குப் பதில் கையளவு கட்டெறும்பை அள்ளிப் போட்டிருக்க வேண்டும் என்கிறது காதல்.
0
13
௦
காதலர் தினம். ரோஜாவனம். வண்ணத்துப் பூச்சிகள் கொஞ்சும் அந்தி.
௦
‘என்னை எவ்வளவு நேசிக்கிறாய்’ என்கிறாய் / என்கிறேன்.
௦
என் கையை எடுத்து ‘அங்கே’ வைத்து ‘இன்னும் சற்று அழுத்திப்பிடி’ என்றவாறு கிறங்கும் தன் விழிகளை இறுக மூடிக்கொள்கிறது காதல்.
0
14
௦
நீயொரு போலி என்கிறாய்.
௦
எருக்கம் பஞ்சின் விதையில் தொங்கியவாறு கொண்டாட்டத்துடன் பறந்துக் கொண்டிருக்கிறது காதல்.
0
15
௦
உதட்டில் முத்தம் தா என்கிறாய். தருகிறேன்.
௦
அவ்வளவுதான். இனி எல்லாம் சரியாகிவிடும்.
என்றவாறு தன் செருப்பின் அடியில் ஏறிகிடக்கும் முட்களை பிடுங்குவதில் மும்முரமாயுள்ளது காதல்.
0
16
௦
செத்துத்தொலை என்கிறாய்.
௦
வெளுத்த தன் மயிர்களுக்கு வண்ணம் பூசும் வேலையை நீ பார் என்கிறது காதல்.
0
17
௦
நினைத்துக் கொண்டார்போல் அலைபேசியில் அழைத்து கூப்பிட்டாயா என்கிறேன். இல்லையே என்கிறாய். சரி பாருங்கள் என்றவாறு அழைப்பைத் துண்டிக்க முயல, ‘ஆம்ஆம் அழைத்தேன் பேசு!’ என கெஞ்சுகிறாய்.
௦
எல்லாவற்றிற்கும் ஒரு அளவு உண்டு என்றவாறு தன் பின்பக்கத்தைச் சொரிந்து கொள்கிறது காதல்.
0
18
௦
உன் நினைவு அனிச்சம் பூவின் அடர்த்தியென எப்போதும் என்மீது படர்ந்துள்ளது என்கிறேன்.
௦
சற்றே உற்றுப்பார்த்து ‘தேறுவது கடினம்’ என்கிறது காதல்.
0
19
௦
பாடலை தூதாக அனுப்புகிறாய்.
௦
பல நேரங்களில் அதில் ஏதும் புரிவதில்லை என்கிறேன். அன்பிருந்தால் புரியுமென்கிறாய். எதை பற்றி யார் பேசுவது என்கிறேன்.
௦
வளர்கிறது.
௦
இறுதியாக நம்முள் குடியிருக்கும் அதீத மேன்மை வெளிவர ஒருவரையொருவர் ‘அன்பு’ செய்கிறோம். தரையெங்கும் உதிரம் சொட்டிக்கிடக்கிறது.
௦
தன் அரைக் கை சட்டைப் பையிலிருந்து சுருட்டினை எடுத்து பற்றவைத்தபடி நகர்கிறது காதல்.
0
20
௦
நீ வேண்டும் என்கிறேன்.
௦
மயிர்தான் உள்ளது என்று காணாமல் போகிறாய்.
௦
இப்போது நீயும் அந்த கறுத்து நீண்ட மயிரும் வெகு பாதுகாப்பாக உள்ளீர்கள்.
௦
தன் உள்ளாடை ஓட்டையை ஊசி நூல்கொண்டு சரி செய்தபடி உள்ளது காதல்.
0
21
௦
உன்னிடம் பேசிய பிறகு கொஞ்சம் – ரொம்பக் கொஞ்சம் மகிழ்வாக உள்ளது என்கிறாய்.
௦
நல்ல வெயில் நேரத்தில் விளக்கெண்ணெய் தேய்த்தல் தலையின் மயிர்க்கும் அதற்குள் மூளைபோன்று ஏதேனும் இருப்பின் அதற்கும் நல்லது என்கிறது காதல்.
0
22
௦
‘லவ்யூ’ தவிர எல்லாமும் சொல்லியாகிவிட்டது என்கிறேன்.
௦
‘நாயி நக்கிப்போட்ட தேங்காய் நீயென்று’ இப்போதாவது புரிந்துகொள் என்றவாறு ஊரின் பழுத்த கிழடென உச்சந்தலை மயிரை வாகாய் இழுத்து சொடக்கொன்று போட்டுக்காட்டுகிறது காதல்.
0
23
௦
ஆப்பிள் வேண்டுமா கொய்யா வேண்டுமா என்கிறாய்?
ஊட்டும் விரல்கள் மட்டும் போதும் என்கிறேன்.
௦
‘நக்க மாட்டாதவனுக்கு நானூறு நாக்காம்’ என்று கண்ணொடு கண் நோக்கி நிற்கிறது காதல்.
0
24
௦
‘கிளம்புறப்போ சொல்லிட்டுப் போக மாட்டியா’ என்கிறேன்.
நீங்க ‘பிசியா இருப்பீங்கள்ல’ என்கிறாய்.
உண்மைதான். ‘நான் பிசியாத்தான் இருப்பேன். ஆனா, நீ ப்ரீயாதான இருப்ப! சொல்லிட்டுப் போக என்ன கேடு’ என்கிறேன்.
௦
தன் கையிலுள்ள பிஸ்கட்டை தொலைத்த குழந்தையின் உடல்மொழியுடன் அருகே வந்து ‘உன் ஆட்காட்டி விரலை வாயில் வைத்துக்கொள் என்கிறது’ காதல்.
0
25
௦
‘பிடித்தவர்கள் எங்கிருந்தாலும் இரசிப்பேன்’ என்கிறாய்.
௦
அதுவரை உள்ளங்கையில் தடவி நெற்றியில் தேய்த்துக்கொண்டிருந்த கோடாரி தைலத்தை பாட்டிலோடு தொண்டைக்குள் சரித்துக்கொள்கிறது காதல்.
0
26
௦
‘இப்போதெல்லாம் நீ பழைய மாதிரி இல்லை’ என்கிறாய். ‘ஏன் அப்படிச் சொல்கிறாய்’ என்கிறேன். ‘உனக்கே தெரியும்’ என்கிறாய். ‘அப்படியா! அப்படி ஏதும் தோன்றவில்லையே’ என்கிறேன்.
௦
கயிற்றுக் கட்டிலில் வெகு நிம்மதியாய் மல்லாந்துப் படுத்து உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறது தனது காதை அறுவை சிகிச்சை மூலம் அகற்றிவிட்டு வந்திருந்த காதல்.
0
27
௦
உன் கடமையைச் செய் என சினக்கிறாய்.
சற்று எரிச்சலோடு பேசுகிறேன். எதற்காக கோவப்படுகிறீர்கள் என்கிறாய். எரிச்சலுக்கும் கோபத்திற்குமான வேறுபாட்டை உணர்த்த விரும்பமின்றி வெளியேறுகிறேன்.
௦
சப்தத்துடன் ரீல்ஸ் பார்த்தபடி அலைபேசித் திரையைத் தடவித்தடவி நகர்த்திக் கொண்டுள்ளது காதல்.
0
28
௦
ஒரு செல்ஃபி அனுப்பேன் என்கிறேன்.
எப்போது எடுத்ததை அனுப்பயென வினவுகிறாய்.
௦
உள்ளது உள்ளவாறு உடனே எடுத்து அனுப்புவதன் பெயர்தானே செல்ஃபி என்னும் ஐயத்தோடு வீற்றிருக்க காலத்துடன் கபடி விளையாடியபடி உள்ளது காதல்.
0
29
௦
மார்கழி திங்கள் என்றால் என்ன நினைவிற்கு வரும் என்கிறாய். நாயை நாய் துரத்தும் என்கிறேன். முறைக்கிறாய். ஏன் தவறாகச் சொல்லிவிட்டேனா என்கிறேன்.
௦
தன் வாய்க்குள் கைக்குட்டையை நுழைத்துக்கொள்கிறது காதல்.
0
30
௦
நமக்கு மணம் முடிந்திருந்தது. நம் அளவிற்கு வளர்ந்த மகள் இருந்தாள். ஆனால் இப்போது போலவே அப்போதும் தனித்திருந்தோம் என்கிறேன். பகல் கனவா என்கிறாய். இல்லை அதிகாலை கனவு என்கிறேன்.
௦
மண்வெட்டியின் பிடியால் கனவின் உச்சி மண்டையில் அடித்துக் கொண்டிருக்கிறது
காதல்.
0
சுஜித் லெனின்
திருச்சிராப்பள்ளியைச் சேர்ந்தவரான இவர் 2016 முதல் அச்சு மற்ரும் இணைய இதழ்களில் நுண்கதைகள் எழுதி வருகிறார். 2023 ஜனவரியில் ’பித்தனாரும் பூங்குன்றன் விளாதிமிரும்’ என்கிற சிறுகதை தொகுப்பு எதிர் வெளியீடு வாயிலாக வெளிவந்துள்ளது.
