புரிதலில் பூரித்து.
–
படிந்த வெறுப்பை
சிந்திய
சிரிப்பைக் கொண்டு தான்
துலக்கினேன்.
மின்னும் குவளையில்
தளும்புகிறது
பூரிப்பு.
மிடறுகளில் நனையும்
பரவசத்தை
நிகர் செய்ய எதுவுமில்லை
இங்கெதுவும்.
வெறுப்பிற்கு
பிறகான நேசித்தலில்
பின்னிக்கிடக்கிறது
சாரைப்பாம்புகளின்
அணுக்கமென
உன் வார்த்தைகள் ஒவ்வொன்றும்
விட்டகல முடியாதபடி
சொக்க வைத்து.
***
இருக்கிறதெனும் கற்பிதங்கள்.
நீ எதிர்பார்க்கும்
யாவையும்
என் பொருட்டான கோரிக்கையானால்
பாலின பேதத்தில்
பதுங்குகிறாய்.
–
சற்றேறக்குறைய
நம் கண்ணீரின்
உப்புத்தன்மை
ஒன்றென
உணராத
உன் உதடுகள்
உதிர்க்கும் வார்த்தைகளை
சேகரிக்கும் பொழுதினில்
தொலைவுப் பாடுகளில்
உழல்கிறேன்
நெருங்கிட முடியாத தவிப்பில்.
–
இப்படியானதுதான்
வாழ்கையெனும்
உன் மடமையை
மாய்க்க
வழிகளற்று
நொந்து
கழிகிறது
அன்றாடங்கள்
அடிவானம் கருத்து
பொருந்திப்போகும்
துயரப் பாடாக.
***
ருசி நாக்குகளின் ஈர்த்தல் அறியாமை.
வீதியில் இருக்கும்
பழங்களை
மொய்க்கும் கண்கள்தான்
குளிர் அறையில்
கண்டால்
கூட்டிக் கொடுப்பதில்
தயக்கமற்றது
பதவிசாக எடுத்து
பாவிப்பதில்.
–
வெட்ட வெளியில்
இருப்பது
விலை போவதில்லை
விரக்தி
மிகுதியிலும்
கடை விரித்தேன்
கொள்வாரில்லையெனும்
கொடுமையாக.
–
மலிவு மனம்
தொட்டுப் பார்த்து
ருசிக்க
நினைக்கிறது.
தொட்டுக் கொண்டே
இருந்தால்
துயருறும் என்பதறியாமல்
தொட்டு.
–
தன்னை
விற்கத் தெரியாததான்
பிசகு.
காத்திருக்கிறது
வீதிகளில்
காட்சிப் பொருளாக.
வெயில் மழை
வேதனைகள்
கடந்து
யாரோ
சிலரின்
வயிற்றுப் பிழைப்புக்கு
மலிவு விலையிலாவது
விற்பனையாகி விட
எப்பொழுதும்
எங்கும்.
***
அவசரப்பொழுதின் நிதானப்பாடுகள்.
நிகழும் சந்திப்புகள்
யாவிலும்
மௌனமே
பேசு மொழியாகிறது
நிச்சலனம் கூட்டி.
–
அசைவற்றுப் பார்த்த
ஆகாயம் அந்நியமாக போனது
நேரம் கழியாமல்.
–
தக்க பதிலிடாது
தவிர்க்க முடியாத
காரணங்கள்
தொக்கி நிற்கிறது
மோனத்தில்
பேச விருப்பமற்று
துரிதாசையின் துயரமாக.
–
சேர்ந்திருப்பதான
சிலாகிப்பின்
காற்று புகும்
விலகலில்
விழுந்து கிடக்கிறது
உருகித் திளைத்தாக
நாம் கொண்ட காதல்
நரகினைக் காட்டி.
–
கசப்பெய்கிய
இப் பிரிதல்
தேவையாகவே இருக்கிறது
புற விசயங்கள்
நமக்குள்
ஊடாடி விட்டதால்.
–
இரு திசைகள் நோக்கி
எதுவும் பேசாமல்
எழுந்துவிட்ட
நம் கைபேசி எண்கள்
தொடப்படாமல்தான்
போகும்
இனி
வெகு நிச்சயமாக
கால ஓட்டத்தில்.
–
நினைவை மீட்டும்
பிரகிரதிகளை
என்ன செய்ய இயலும்
பிறகான வாழ்வின்
தாக்கத்தில்
கடப்பதைத் தவிர.
***
மென்ற பொழுதினில் வியர்த்து.
–
வருவதாக சொன்னதை எதிர்பார்த்த
எனக்கு
ஏமாற்றமென தெரிந்தே
காத்திருக்கின்றேன்
அகாலம் கடந்தும்
கக்கி மெல்லும்
கால் நடையாக
அசை போட்டு
மென்று.
–
செறிக்காத சிலவைகள்
கக்கிக்கிடக்கிறது
காணக் கூசுமாறு
இரு கூறாகிப்போனதை
நினைவுபடுத்தி.
–
துரித உணவில்
துயில் கொண்டு
ஓடுமுனக்கு
நினைவு தப்பியதற்கு
சிறு காரணமிருக்கும்
சிரிப்புடன் வாடலாகவொரு
வாஞ்சையைக் கூட்டி வருந்துவதற்கு.
–
அநேக பொய்களில்தான்
ஆற்றுப் படுகிறது
யாவுமென
சொல்லத் தெரிந்த
உனக்கு.
உணர்வுக்குறியொன்றை
வீசி இருக்கலாம்
விழி மூடி
துயில
காத்திருக்குமெனக்கு.
கைபேசியை
கடைசியாக பார்க்கும்பொழுதாவதென
புரியாது போனதைக் கண்டு
வியக்கின்றேன்
விடியலில் வேலையொன்று
என்னை
அழைக்கும் வரை.
***
கசங்கியதன் உயிர்த்தல்.
–
இத்தனிமையின் பொருட்டான
விசும்பலுக்கு
அநேக பூக்கள்
உதிர்கிறது
காம்பின் தடங்களோடு.
–
சுயத் தழும்புகள்
மறந்த பூத்தலின்
வாளிப்பில்
ஆதாய அணுசரனைகள்
தனல் கூட்ட வைக்கிறது
மென்மையை தின்றொழித்து.
–
யவனப் பார்வைகளின்
யாக்கையுரசல்
வீரு கொண்டது
வெற்றிக் களிப்பாக
எக்காளமிட்டு
எதிர் நீச்சலிடுட்டு
திருமதி கனவுகள்
தீண்டாதவாறு.
–
வெட்க முற வைக்கும்
அறச் சேர்க்கையினாசையை
ஒதுக்கி.
கசங்கிய மொட்டுகளை
காக்கும் வேலையில்
கரைகிறது
இளமை
கண் முன்னே
காம்பின் சுவைகாணும்
கண்மணியின்
கனவைப்
புறந்தள்ளி.
–
பிறிதொரு
பிள்ளைகளுக்கு
சோர வாழ்வு
சூழாதிருக்க.
சுடரேற்றும்
உருகு திரியில்
உன்மத்தம் கொள்கிறது
லயித்து.
அன்னையாக
யாவரும் அழைக்க.
***
அசௌகர்யமெனும் ஆகர்சிய மிளிர்தல்.
–
ஊடறுக்கும்
ஒற்றை வார்த்தையை
உதிர்த்தவன்
கடந்து
வெகு நேரமாகிறது
சலனத் துயர் கூட்டி.
–
சுதாரித்து
வாகனத்தை
விரைவாக்கி
எதுவும் செய்திருக்கலாம்
வேலைகளுக்கிடையில்
இப்படியொரு
வேதனை கூட்டுமென தெரிந்திருந்தால்.
–
மென்று விழுங்க முடியாத
கசப்பை காணமலாக்கியது.
மின்னல் வெட்டியதாக
வெளிச்சக்கீற்றொன்று
செரிமானக் கோளாராக்காத
தருணமாக.
–
வெறுப்புகூடிய
பெருந்தனல் அடங்கி
ப்ரிய நண்பனை
பார்க்கும்
பேராவல்
மிகைக்கிறது.
வீச்சமடிக்கும்
நாற்றத்தை
வெளிக்கொணர்ந்த
வினோதப்போக்கை
நிகழ்த்தியதற்காக.
***