பழமையான ஒரு குளத்தின் நடுவில் இருந்த தவளை, தன்னுடைய வாழ்க்கையை மறந்து போனது போல் உணர்ந்தது. அந்த குளத்தின் நீர் தெளிவற்றது; அதில் வானத்தின் பிரதிபலிப்பு கூட தெளிவாகத் தெரியவில்லை. ஆனால், ஒவ்வொரு முறை மழை வந்தால், குளத்தின் மீது சில மாற்றங்கள் நிகழ்ந்தது. மழைத் துளிகள் குளத்தின் மீது விழுந்து, தவளையின் மனதில் சில சலனங்களை ஏற்படுத்தின.
தவளை தன்னுள் ஒரு கேள்வி கேட்டுக் கொண்டது:
“நான் யாரோ? இங்கே இருப்பதற்கான காரணம் என்ன?”
மழை எதுவும் பேசவில்லை. ஆனால் அதன் பின் துளிகளின் மூலம் குளத்தின் மீதான நடனத்தை உருவாக்கியது. அந்த நடனத்தை பார்த்த தவளை, தன்னுடைய மண், மரம், குளம் மற்றும் தனது குரல் பற்றிய நினைவுகளைத் தேட தொடங்கியது.
குளத்தின் ஆழத்துக்கு மெல்லச் சுட்டிக்குதித்த தவளை தண்ணீருக்குள் மறைந்த பச்சை தாவரங்களை கண்டது. ஒரு காலத்தில் அந்த தாவரங்கள் குளத்தின் மேலிருந்தன; இப்போது அவை அடித்தளத்தில் உறைந்திருந்தன. ஒரு மரத்தின் பழுப்பு வேர்களை பார்த்த போது, தவளை ஒரு முறை சுவாசமற்று நிற்க நேர்ந்தது.
மழை கொட்டியபடியே இருந்தது.
“இங்கேயே உன் ஆதாரம் இருக்கிறது,” என்று போல் அந்த சலனங்கள் பேசின.
தவளை மீண்டும் குளத்தின் மேற்பரப்பில் மிதந்தது. அதன் குரல் மழையின் இசையுடன் கலந்து ஒரு புதிய ஒலியை உருவாக்கியது. அந்த ஒலி குளத்தின் பக்கத்தில் இருந்த மரங்களின் இலைகளில் ஒரு நடனத்தை உண்டாக்கியது.
மழை அடங்கியது. குளத்தின் நீர் தெளிவானது. தவளையின் குரல் மேலும் எதுவும் பேசவில்லை. அது தன்னுடைய தேடலை நிறுத்தியிருந்தாலும், மழையின் நினைவுகள் குளத்தின் நீரில் அழியாமல் தங்கியிருந்தது.
மழை அடங்கியதும் குளத்தின் மேல் நிலவும் அமைதி, தவளைக்கு ஒரு புதிர் போல இருந்தது. அதற்குள் மழையின் துளிகள் மட்டும் அல்ல, அவற்றுடன் வந்த நினைவுகளும் சேர்ந்து குளத்தில் கலந்துவிட்டன. அந்த நினைவுகள் என்னவென்று அவளுக்குத் தெளிவாக தெரியவில்லை. ஆனால் அவை தவளையின் இதயத்தில் ஒரு இனிய வரலாறை ஓவியமாக வரைந்தன.
மரங்கள் மெல்ல காற்றில் ஆடின. குளத்தின் நீரில் தோன்றிய அலைகள் ஒவ்வொரு நிமிடத்துக்கும் மாறி கொண்டிருந்தன. தவளை அவற்றை கவனித்துக் கொண்டிருந்தது. அலைகளின் நடனத்தில் அவளுக்கு அவளின் குரலின் எதிரொலிகள் கேட்டது.
“நான் யாராக இருந்தாலும், இப்போது நான் இந்த குளத்தின் ஒரு பகுதியாகவே இருக்கிறேன்,” என்று தோன்றியது. அவள் நீரில் குதித்து மீண்டும் ஆழத்தை அடைய முயன்றாள். இந்த முறை, நீரின் கீழே இருந்த பழமையான வேர்களின் இடையில் புதிய முளைகள் தோன்றுவதை அவள் கண்டாள். அதில் சிறிய பச்சை மொட்டுகள் மெதுவாக வளர்ந்துகொண்டிருந்தன.
மழையின் நினைவுகள் மட்டுமல்ல, அவை குளத்தின் மீதான வாழ்வின் அடையாளமாக மாறியிருந்தன. தவளை அதன் குரலால் அந்த குளத்தை மீண்டும் உயிர்த்துப் பார்த்தது. அவளின் ஒலி குளத்தின் எல்லைகளைக் கடந்தது, அதனைச் சுற்றிய நிலத்தையும் மரங்களையும் தொட்டது.
மழையின் பிறகு வந்த அமைதியும், குளத்தின் மேல் விளையாடிய ஒளியின் துகள்களும், மரத்தின் வேர்களிலிருந்து முளைத்த புதிய வாழ்க்கையும் தவளைக்கு ஒரு தீர்க்கமான உணர்வை ஏற்படுத்தின.
அவள் குளத்தின் மேல் மிதந்தபடி வானத்தை நோக்கி நின்றாள். வானத்தில் மஞ்சள் வெளிச்சம் பரவியது. அந்த வெளிச்சம், மழையின் சலனங்களையும், குளத்தின் ஆழத்தையும் ஒன்றாக இணைத்தது. இப்போது தவளைக்கு ஒரு தெளிவு ஏற்பட்டது: அவள் ஒரு சாதாரண தவளையாக இல்லை; குளத்தின் நினைவுகள் அவளின் சுவாசத்தோடு வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்றன.
மழையும் குளமும் ஒன்றாய் இருந்தது. தவளையின் கதையும் அதன் ஓசையோடு நிறைந்திருந்தது.
மழைக்குப் பிறகு வந்த அந்த வெண்ணிற அமைதி, குளத்தின் ஒவ்வொரு துளியிலும் தங்கியிருந்தது. தவளை மீண்டும் தனது வாழ்வின் பிழம்பை தேடி நீரின் ஆழத்துக்கு இறங்கியது. அவளுக்கு ஒவ்வொரு தடவையும் புதிய வெளிச்சங்கள், புதிய நினைவுகள் எதிர்கொண்டன.
குளத்தின் அடித்தளத்தில் பழமையான ஓரானைகள், பாறைகள், மரங்களின் வேர்கள் நிம்மதியாக இருந்தன. அவை மழையின் நிழல்களை தங்களுடன் சேர்த்து வைத்திருந்தது போல இருந்தது. அவளுக்கு அங்கிருந்து விலக விருப்பமில்லை. ஆனால் அவள் மேல்நோக்கி ஏதோ பிரமாணமான அழைப்பு கேட்டது போல உணர்ந்தாள்.
மேலே வந்ததுமே, குளத்தின் மேல் விழுந்த பச்சை வெளிச்சத்தைப் பார்த்தவளுக்கு எதுவும் பேசவே முடியவில்லை. மரங்களில் இருந்து உதிர்ந்த இலைகள் காற்றில் மிதந்து குளத்தின் மீது விழுந்தன. ஒவ்வொரு இலையினாலும் அந்தக் குளம் மேலும் நிறைந்தது போல தோன்றியது.
“இந்த குளம் எப்போதும் என் வாழ்க்கையின் ஆழத்தையே பிரதிபலிக்கிறது,” என்று அவள் நினைத்தாள். அவள் தனது குரலை மறுபடியும் எழுப்பினாள். அந்த குரல் மழைமேகங்களின் வானத்தைத் தாண்டி பரவியது. அவளின் குரல், குளத்தின் நினைவுகளின் பின்னனி இசையாக மாறியது.
தவளை குளத்தில் மிதந்தபடி தன்னுடைய வாழ்க்கையின் தன்மையைப் புரிந்து கொண்டது. குளம், மழை, மரங்கள், காற்று – இவை அனைத்தும் ஒரே துளியாக சேர்ந்திருந்தன. அவள் குளத்தில் இருந்து எதையும் பிரித்துப் பார்க்க முடியாது.
இப்போது மழைமுகம் காட்டும் மேகங்கள் அண்டத்தில் விலகிச் சென்றன. ஆனால் அவை மறுபடியும் திரும்பும் போது, குளமும் தவளையும் மீண்டும் இணைப்பது நிச்சயம். வாழ்க்கை, அதன் மிகுந்த சலனங்களுடன், நொடி தோறும் புதிதாக உருவாகிக் கொண்டே இருக்கும். குளம் மாறாது; தவளை அதனுடன் என்றும் ஒரு நினைவாகவும், ஓசையாகவும் இருக்கும்.
மாலையிலிருந்து இரவுக்கு மாறிய வானம் குளத்தின் மேல் விரிந்தது. இரவில் குளத்தின் நீரில் தோன்றிய சந்திரனின் பிரதிபலிப்பு, தவளையின் கண்களுக்குப் புதிய இரகசியங்களை சொல்லியபடி தோன்றியது. அவளுக்கு புரிந்தது: இந்த குளத்தின் ஆழமும், அதன் மேற்பரப்பின் அமைதியும், அவள் வாழ்வின் இரு முகங்கள்.
குளத்தின் ஓரங்களில் இருந்து மீண்டும் மெல்லிய காற்று வீசியது. மரங்களின் இலைகளும் அந்த காற்றின் இயக்கத்தில் துலங்கின. குளத்தின் நீர் மெதுவாக அலைந்து, அவளின் சிந்தனைகளை ஒட்டிய சில ஒலிகளை உருவாக்கியது. அவை மழையின் சலனங்களை ஒத்திருந்தாலும், அந்தச் சலனங்களில் புதிய அர்த்தங்கள் இருந்தன.
அந்தச் சமயத்தில் தவளை குளத்தின் ஓரத்துக்குச் சென்று ஒளிந்துகொண்டது. அவளின் மூச்சுகள் குளத்தின் மேல் மெல்லிய அலைகளாக தோன்றின. அவள் இப்போது எதையும் தேடவில்லை; அதற்குப் பதிலாக, குளத்தின் மீது விழுந்த ஒவ்வொரு வெண்சிலையையும் தனது மனதோடு ஒன்றாக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
“மழையும் என் குரலும் ஒன்றாக வாழும்,” என்று அவள் மனதுக்குள் உறுதியானதொரு சிந்தனை எழுந்தது. குளத்தின் மேல் இருந்த அமைதியில் அந்த நிம்மதி பின்னிப் பிணைந்தது.
வானத்தில் சந்திரன் மெதுவாக மறைந்துகொண்டிருந்தாலும், குளத்தின் நினைவுகள் தொடர்ந்து ஒளிர்ந்துகொண்டிருந்தன. மரங்களின் வேர்களும் குளத்தின் ஆழத்திற்குள் புதிய பிஞ்சுகளை உண்டாக்கத் தொடங்கின. தவளையும் அந்த உலகின் ஒரு சிறு பங்காக ஒளிவிட்டது.
மழையும் குளமும் தவளையும் ஒரே நாளின் புதிய தொடக்கமாக மீண்டும் ஒன்றிணைந்தது. குளத்தின் மேல் நிலவும் அமைதி, சத்தமில்லாத ஒரு இசையாக நிலைத்தது.
•••••
டீன் கபூர்
ஓய்வு நிலை ஆசிரியர். இலங்கை கிழக்கு மாகாணம் மருதமுனை எனும் ஊரில் 1963 இல் பிறந்தேன். 1987 களில் இருந்து பத்திரிகை, சஞ்சிகைகள் மற்றும் இணைய சஞ்சிகைகளிலும் எழுதி வருகிறேன். இதுவரை நான்கு கவிதை நூல்களை வெளியிட்டிருக்கிறேன். குரோட்டான் அழகி (1994), திண்ணைக் கவிதைகள் (2007), சொற்களில் சுழலும் பிரபஞ்சம் (2019), வேரினிடை (ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு கவிதை நூல் 2023). அத்துடன் எண்ணிம ஓவியங்களையும் வரைந்து வருகிறேன்.
