ஆகஸ்டு 2025

சில மாதங்களாக இப்படித் தூக்கமில்லாமல் தவிப்பது, பெரும் ரோதனையாகவே பட்டிருந்தது. வாழ்க்கை எங்கே சென்று கொண்டிருக்கிறது என்று தெரியாமல், கண்களை

நாம் எப்போது நம் மனதுக்குள் கட்டமைத்து வைத்திருக்கும் ஒருவருடைய பிம்பம் உடையுமாறு எழுதப்படும் கட்டுரைகளையோ, கதைகளையோ, புத்தகங்களையோ அவ்வளவு எளிதில்

இப்புதினம் இலங்கையின் கிராமப்புறத்திலிருந்து துவங்குகிறது. காதலின் பொருட்டு குழந்தைப் பெறுபவள் அதனை கிணற்று மேட்டில் விட்டுவிட்டு அதனுள்  விழுந்து மாய்கிறாள்.

அடுத்த வாரம் வருவார் என எதிர்பார்க்கப்பட்ட எங்களது ஜப்பானிய கஸ்டமர் ரெப்ரெசென்டடிவ் டைக்கி வரவில்லை. முதல் கன்சைன்மெண்ட் அங்கே சென்றடைய

விளையாட்டு நாள் தடகளப் போட்டியில் முதல் பரிசு பெற்றால், கூடைப்பந்து பயிற்சி வகுப்பில் சேர்த்து விடுவதாக தங்க ராஜூவின் அப்பா

அன்று காலை வழக்கம் போல் வாக்கிங் சென்றவர்களுக்கு மேம்பால வேலை நடைபெறும் இடத்திற்கு கீழே ரயில்வே தண்டவாளத்தினருகில் ஒரு பெண்ணின்

“ஏம்பா! “கொஞ்சம் காலையில சாப்பிட்டு தான் போயேன். இப்படித் தினமும் காலையில நீ சாப்பிடாம போனீனா உடம்பு என்னத்துக்கு ஆகும்.

        சுக்ரீவனைப்பின்தொடர்ந்து குப்பனும் ஓடினான். அங்கே காட்டிற்குச்சம்பந்தம் இல்லாத சிலர் காட்டின் நடுப்பகுதியில் தாங்கள் குடித்துவிட்டு கையில் வைத்திருந்த மதுப்புட்டிகளைத்

மாலை நேரச் சூரியன் அவ்வப்போது மைமூனாவின் நிழலைக் காட்டிக்கொண்டு இருக்கிறது. அவள் நிழல் மரங்களின் கீழ் மிதந்தபடியே அவளது நெற்றியில்

கீழே விழுந்தவுடன் இளவரசியின் கை கால்கள் உதற ஆரம்பித்தன. வாய் ஒரு பக்கமாக இழுத்துக் கொண்டு வாயிலிருந்து நுரை தள்ளியது.