ஏதோ பெரியவங்க பேசிட்டு இருக்கும் போது என்னனுக் கேட்டா சுரைக்காய்க்கு உப்பில்லைன்னு சொன்னாங்க, , நான் இதை எங்கேக் கொண்டு
இதழ்கள்
1 இத்தனை ஆண்டு காலம்நானறிந்தவர்கள்என்னையறிந்தவர்கள் வருகிறார்கள்.இறுகிய முகங்களுடன்மலர் மாலைகளை வைத்து விட்டுஎன் முகத்தை சில வினாடிகள் பார்த்துவிலகுகிறார்கள்.கதறும் என் மனைவிக்குகுழந்தைகளுக்கு
அவ ஓடிக்கிட்டே இருந்தாள்! அந்த யானை துரத்திக்கிட்டே இருந்தது! ++ கருப்பாயி ஒலகந் தெரியாதவதான் ஆனாப் புள்ளைங்கதான் ஒலகம்னு வாழ்ந்தவ
வலியின் தீவிரம் வாள் வீச்சைப் போல வேதனையைக் கூட்டுகையில் வறண்ட நிலத்தில் நுழைய முடியாமல் ஆவியாகிப் போன நீரென பசியின்
மனக்குழப்ப மனிதர்கள். கண நேர மௌனம் நினைக்க வைத்துவிடுகிறது எல்லாவகையான எதிர் மறை சிந்தனைகளையும் ஒரு முறையாவது நினைத்திருக்கலாம் அவருக்கும்
யாரும் என்னை தேடாதீர்கள் தேடவும் உங்களுக்கு நேரம் இருக்காதென்று எனக்கும் தெரியும் உன்னுடனான என்னுடைய பழைய நினைவுகளை நினைத்து தங்களை
எரிவதும் அணைவதுமாய் போக்குக் காட்டும் அந்த குழல்விளக்காய் இக்கவிமனசு +++ பாடவோர் படிமமில்லை இடைநிறுத்தத்தில் முகம் பார்த்து ‘அக்காவை உட்காரச்
மீன்கள் நீந்தும் குளமோ கடலுக்கு விரையும் ஆறோ பூப்பூத்த செடியோ கிளை பரப்பிய மரமோ , கூரை வேய்ந்த குடிலோ
1 நடப்பதெல்லாம் நம் கையில் இல்லையென்று வீடு திரும்பிக்கொண்டிருந்தோம் அப்போது வேட்டைப்பார்வைகள் கூடுளாய் தொங்கும் சாலையில் துணிச்சலாக ஒரு ஒற்றை
ஊர் சனங்கள் கும்பிடும் குலச்சாமிகளின் பெயரை…. தாத்தா அப்பா நானென்று அனைவருமே வைத்திருக்கிறோம்… மெத்தை வீட்டிலுள்ளவர்களோ-தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு பணக்காரக் கடவுள்களின்