Category: சிறுகதைகள்

ஊஞ்சவலசு கிராமத்தின் கிழமூலையில் கையோடு வேயப்பட்டு சிதிலடைந்த நிலையில் ரெட்டை கோம்பு வீடு ஒன்று இருந்தது. அந்த வீட்டின் விஸ்தாரமான

இப்போதெல்லாம் யாரவது என்னை உங்கள் சொந்த ஊர் எது என்று கேட்டால் சற்று தயக்கம் வரும். என்னுடைய குடும்பம் என்

ஊரின் மையப்பகுதிக்கு அருகில் உலர்வான மலைகளின் அடிவாரத்தில் அமைந்திருந்தது ‘கல்பா’ என்ற சிறிய கிராமம். காலங்கள் பல கடந்தாலும் அதன்

“பிரளயத்தால் மிரண்ட சாதுவாக மனமானதில் ஒன்றுமே ஓடவில்லை” -சாது… -தெனாலி … -என்னையா அழைத்தீர்கள். -உன்னைத்தான். -ஏன் இத்தனை வருடங்கள்

தாமரையைப் பற்றி அடிக்கடி நினைத்துக் கொள்வேன். இப்பொழுது எங்கிருக்கிறாள் என்று தெரியவில்லை. சுத்தமாக தொடர்பே இல்லாமல் மறைந்து விட்டாள். சமயத்தில்

எழுத்தின் தொடக்கத்திலேயே நான் சிக்கிக்கொண்டிருந்தேன். “குருவி” என்று எழுதி வைத்த அந்தச் சொல், அடையாளமற்ற ஒரு பறவையல்ல. என்னைப் போலவே

“மோகன் கேட்டான் குமாரிடத்தில், நாளை எத்தனை மணிக்கு வாடிக்கையாளர் இடத்திற்குச் செல்ல வேண்டும்?” என்று. “சுமார் ஒன்பதிலிருந்து பத்துக்குள் நீ

          “ராஜபாளையம் இறங்குறவங்க வாங்க.., ” என்றபடி விசில் அடிக்கத் தொடங்கினான் கதிர். ராஜபாளையம் பேருந்து நிலையத்திற்குள் வண்டி வரவும்

குட்டி, ஐந்து ஆண்கள் இடையில் ஒரு பெண் கடைசியாக பிறந்த ரத்தினத்திற்கு இயல்பாகவே குட்டி என்ற பெயர் வந்திருக்கும் என்று

அந்தப் பெரிய மாளிகையின் தோட்டத்தில் பெரிய பெரிய மரங்களின் கிளைகளும் இலைகளும் காற்றில் அலைபாய்ந்து கொண்டிருந்தன. பனிக் காலத்து இளங்காலையின்