Category: சிறுகதைகள்

காலை ஆறு மணியிலிருந்து  குமரவேல் கோபியை பலமுறை அழைத்துவிட்டார். அவருக்கு தெரியும்  நடைபயிற்சிக்காக செல்வதால் கோபி எப்பொழுதும் செல்பேசியை எடுத்து

மற்றவர்களால் திரு என்று அழைக்கப்படும் திருக்குமரன் வேலாயுதம், ஒரு தனியார் வங்கியில் வேலை கிடைத்து, சென்னைக்கு வந்து ஒண்ணரை வருடம்தான்

துரைக்கண்ணு அய்யாத் தவறி  இரண்டு நாளான தகவல் செல்வனுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது .உண்மையில் அவருக்காகத் தான் ஜெகதேப்பூரிலிருந்து ஊர் வந்து

அவள் ஜீன்ஸ் பேண்ட்டும் சட்டையும் அணிந்திருந்ததை கவனித்த சண்முக வடிவுக்கு கொஞ்சம் தயக்கமாக இருந்தது என்றாலும் அவளோடு சரளமாக பேச்சு

 “நல்லாயிருக்கியிலா! பாத்துப் பேசணும்னே நெனச்சுக்கிட்டே இருந்தேன் தலைவரே! அப்புறம் தொழில் போயிக்கிட்டிருக்கா. பப்ஸ் சாப்பிடறியளா? இப்பத்தான் மலையாளத்தான் பேக்கரிக்குச் சூடா

அந்த  ஆட்டின் பிறப்புறுப்பு பகுதியிலிருந்து ஊளைமூக்குபோல பிசுபிசுப்பான திரவம் வடியத்தொடங்கியது. ஆடு நிற்க முடியாமல் அங்கிட்டும், இங்கிட்டும் தத்தளித்தது. ஒருநிலையில்லாமல்

மழையும் வெயிலும் சற்று அடங்கியிருந்த மந்தகாசமான மாலை நேரமது. வீட்டையடைந்ததும் அசோக், வண்டியின் கண்ணாடியில் ஒரு முட்டும் சிரிப்போடு தன்னைத்

         பெரியாப்பாவை நினைக்கும்போதெல்லாம் உள்ளுக்குள் ஒரு கொதிப்பு அவனை அறியாமலேயே ஏற்பட்டுவிடும்! குளுமையான மாலைக் காற்று கூட சூடாக இருப்பதாக

“என் புள்ளய இப்பிடி அநியாயமா கொன்னுட்டியேடா? பாவி. நீ நல்லாயிருப்பியா. நாசமா போயிடுவடா. ஒனக்கு நல்ல சாவே வராதுடா” என

துப்பாக்கிக் குழல்கள் மீதான அச்சம் எனக்குள் தொற்றிக் கொண்டது. இதற்கு முன் நான் கொலை செய்ததில்லை. வராந்தாவில் வழக்கமான இடத்தில்