சிறுகதைகள்

எழுத்தாளர் இளங்கோவின் வீட்டிற்கு அருகில் குடியிருப்பதை பெருமையாகக் கருதினான் மதி என்ற மதியழகன். பனிரெண்டு வயதுச் சிறுவன் அவன். எழுத்தாளர்

காலிங் பெல் சப்தம் கேட்டு கதவை திறந்தாள் .மதுமதி -வணக்கம் மேடம். -வணக்கம் தம்பி, எப்படிப்பா இருக்க? உங்க சாரோட

 எனக்குள் அன்று ஏதோ உதித்தது அந்த எண்ணம்… என் ஆழ்மனதில் நீண்ட நாட்களாக பொதிந்து கிடந்த ஆசை.. அந்த தீராத

அன்றைக்கு கூலிக்காரன் பொழுதில்லாமல், பணக்காரன் பொழுதாக இருந்தது. சரியாக 8:00 மணிக்கெல்லாம், கதிரவன் கடும் கோபமுகத்தை காட்டிக் கொண்டிருந்தான். அவன்

கல்யாண மண்டபத்தில் ஓரளவு கூட்டம். மகளின் பாட்டு மற்றும் வீணை நிகழ்வு. நிகழ்ச்சி ஒருங்கிணைப்பாளர் ரவி நாலரை மணிக்கு வரச்சொல்லி

இந்த பிரபஞ்சத்தின் வாயிலாக காலம் நமக்கு ஏதேனும் ஒரு பாடத்தை எப்போதுமே கற்றுக் கொடுத்துக் கொண்டேயிருக்கிறது. நாம் யாரென பிறருக்கும்

இப்படி ஆகும் என்று கதிரேசன் நினைக்கவே இல்லை. ஏதோ பேசப்போய் எதெதோ பேசி, எதுவும் சாதகமாக முடியாமல் இன்னும் விரிசலைப்

காவிரி ஆற்றின் கரையோரம் இயற்கை எழில் கொஞ்சும் அழகான சிற்றூர் அது….. புழுதி மணற்படிந்த தெருக்களில் குழுக்குழுவாய் பிள்ளைகள் சாயுங்கால

இன்றும் கதவு தட்டப்படுகிறது. சரியாக இரவு மணி 11.35. கொஞ்சமும் மாறாத ஓசை லயம். அதற்கிடையில் சில நொடி அமைதி.