ஜுன் 2025

            நன்னகரம் என்ற கிராமத்தில் குப்பன் என்று ஒருவன் வாழ்ந்து வந்தான். அவனை குப்பன் என்று சொல்வதைவிட குரங்கு குப்பன்

தாத்தாவுக்கு மன சஞ்சலம் அதிகமானது. தன்னால் தான் இவ்வளவு பிரச்சினையும் என்று நினைத்து மனசுக்குள் மிகுந்த வருத்தமடைந்தார். இரவு நேரத்தில்

அந்த பாரோடு ஒரு தாபாவும் இணைக்கப்பட்டிருந்ததால் அங்கேயே இரவு உணவை முடித்துக் கொண்டு இருப்பிடத்திற்கு திரும்பிக்கொண்டிருந்தோம், பெரும்பாலும் சிறியச் சிறிய

மா.சண்முகசிவாவின் சிறுகதைகள் மலேசிய இலக்கியச் சூழலில் பல இளம் தலைமுறை எழுத்தாளர்களுக்கு வழிகாட்டியாகவும் உந்துசக்தியாகவும் இருக்கும் அதே வேளையில் இலக்கிய

உங்களுக்கும் எனக்கும் எந்த உறவும் இல்லை என்றபோதும்கூட வருடாவருடம் வாருங்கள் இதே நாளில்  படையல் அளிப்பேன் அடித்துக்கொள்ளாமல் என்னைப் பிய்த்துக்கொண்டால்

வைகறைப் பொழுதின்  வருத்த மனம். விடிவதற்கு முன்பான கைபேசி அழைப்பில் விழித்தபோது நானொன்று நினைத்தேன். என் மனைவியொன்று நினைத்தார். என்

“இன்னா தனாக்கா? இப்பத்தான் வந்தியா? அசதியில படுத்துட்ட?” என்று கேட்டவாறே உள்ளே வந்தாள் பாக்கியம்.            சைதாப்பேட்டையில் மசானக் கொள்ளை

காலைப் பத்து மணிக்கு வெயில் தூங்கித் தூங்கி விழித்துக் கொண்டு இருந்தது. சின்னப்பிள்ளக மந்தையில நாடகம் பார்க்கக் காத்திருப்பது போல

நிறுவனத்திலிருந்து பேருந்தில் வீடு திரும்பிக் கொண்டிருந்த கணேசனுக்கு ஏனோ அவரது மனது ஒரு நிலையில் இல்லை.பேருந்தில் ஜன்னல் ஓரமாக அமர்ந்தவர்

இப்படித்தான் தொடங்க வேண்டும். சமூக ஏற்றத் தாழ்வுகளை நீக்குவதே தனது குறிக்கோளாகக் கொண்டு, தன் முன்னுரையில் குறிப்பிடுகிற பா.பாரத்தின் நான்காவது