“டிங் டாங்… டிங் டாங்…” காலை நேரத்தின் அமைதியைக் கிழித்துக்கொண்டு காலிங் பெல் அடிக்கவே, வயிற்றுப் பிள்ளைக்காரி லதா, படுக்கையை
Category: டிசம்பர் 2025
காசா எல்லையில் மணல் மட்டும் நிலம் அல்ல; அது குழந்தைகளின் நினைவுகளும். அந்த மணல் துகள்களில் ஓர் எட்டு வயது
23-ஆம் நம்பர் அரசுப்பேருந்து நால்ரோடு நிறுத்தத்தை அடைந்தபோது உச்சிவெயில் கனிந்து மேல்கரைப்பட்டி செல்லும் சாலையில் இறங்கியிருந்தது. வேகத்தடையில் ஏறி இறங்கிய
ஆம்! நான் ஒரு குற்றம் செய்து விட்டேன். ஒரு கொலை. கொலை என்று எல்லோரும் சொல்வார்கள் அது அபத்தம்! அது
நாய்தான் பேசுகிறதென்று அவனுக்கு முதலில் நம்பமுடியவில்லை. சுற்றிலும் பார்த்துவிட்டு கடைசியில் ஒலி வரும் திசையில் பார்த்தால், கடைசியில் அதுதான். அதே
“அப்பா, ஸ்டேஜ்ல பாருங்க, அங்க இருக்கிற பிளாஸ்டிக் பூவெல்லாம் பிராங்க்ஃபர்ட் ‘பென்னி’ கடையில நாம்ம வாங்கி ராஜூ அண்ணனுக்கு கிப்ட்
அன்று எனக்கு தெரிந்தே இருந்தது, இன்று நாங்கள் செக்ஸ் வைத்துகொள்ள போகிறோம் என்பது. அவினாஷிடம் மெல்பினை அறிமுக படுத்தியதிலிருந்தே என்
‘அந்திம காலம்’, நோயாளியில் நெடுந்துயரம் என சொல்லலாமா? அல்லது வயோதிகத்தின் பாவப்பரிகாரம் என, பொருள் கொள்ளலாமா? என்கிற கேள்விகளோடுதான் இந்த நாவலை வாசிக்க
–ஜூல்ஃபியா அத்தே (பி 1954) தஜிக்கிஸ்தானியப் பெண் கவிஞர் , நாங்கள் தேவதைகள் இல்லை நாங்கள் எங்கள் கிராமத்துப் பெண்கள்
1.கோழிக்குழம்பின் வாசனை வடபழநி AVM ஸ்டுடியோவுக்கு எதிர்சந்தில் ஒரு பாடாவதி மேன்ஷனில் வசிக்கிற Mr.X சென்னைப் பெருநகரத்தில் திரைப்பட உதவி
