ராமநாதன் கவலையின் ரேகைகள் கூடிய முகத்துடன் வாசலில் அமர்ந்திருந்தார். ‘இந்த ஆடு, மாடுகள வளக்குறது பெரிசில்ல… ஆனா அதுக நோய்
நறுக்கிப்போட்ட நகம்போல இருந்த தேய்பிறைநிலவையும், கிடை போட்ட ஆடுகளாயிருந்த நட்சத்திரங்களையும் மேகங்கள் விட்டுவிட்டு மூடியது. தள்ளாடி தள்ளாடி கேட் அருகே
கருப்பி அப்படி தான் அவள எல்லாரும் கூப்பிடுவாங்க. பெத்தவங்க வச்ச பேரவிட சிலசமயம் பட்டபேருதான் தங்கிப்போகும் சிலருக்கு. அந்த
தாய் வீட்டிலிருந்து திரும்பும் ஒவ்வொரு முறையும் அவள் மீது அவன் சுணக்கமாகவே இருந்தான். சொல்லிவிட்டுப் போனது போல ஒருமுறை கூட
என் பெயர் பூஜா. நான் ஒரு சாஃப்ட்வேர் கம்பெனியில் டெக்னிக்கல் லீடாக இருக்கிறேன். நன்றாக சம்பாதிக்கிறேன். யார் வம்புக்கும் அநாவசியமாக
காலம்: கி.பி 1950 இடம்: தஞ்சை மற்றும் அது சார்ந்த பகுதி பண்ணையார் செல்லையா வீட்டிலிருந்து வலசைக்குப் போவதா
அத்தியாயம் மூன்று “கண்ணா, வெரல வெட்டிக் கிட்டன்டா, அம்மாவக் கூப்புடுறா” என்று கத்தினான் அண்ணன் சந்துரு. வலது கை ஆள்காட்டி
தங்கராஜா ராஜ சேகரன்! ராஜ வம்சத்தில் பிறந்து ராஜசுகபோகத்தில் வளர்ந்த இளவரசனான ராஜசேகரனுக்கு திடீரென்று ராஜ வாழ்வின் மீது வெறுப்பு
சோமு மாமல்லன் கேதவர்மன் என்ற மன்னர் ஒரு காலத்தில் சிவகேசவபுரி நாட்டை ஆண்டு வந்தார். அவரை பராக்கிரம மாமல்லன் என்றும்,
யூரி அலேஷா மந்திரவாதிகளின் காலம் போய்விட்டது. பார்க்கப் போனால் எந்தக் காலத்திலுமே அவர்கள் இருந்திருக்க மாட்டார்கள். அவர்கள் இருந்ததாகச் சொல்லுவது