தமிழாக்கம் : அரவிந்த் வடசேரி ** இரவில் ஒப்பனை செய்துக்கொண்டு மரணத்தின் நடனம். புகை உமிழும் நிலவின் ஒளி இரத்தத்திலானதொரு
கேபிள்களாலான வலைக்குள் கோடு தீட்டி உயிர்கள் தொங்குகிறது கருப்பு நிற வயர்களின் ரப்பர் சீவல்களும் கட்டப்பட்ட வெள்ளை டேக்குகளின் பிளாஸ்டிக்
எங்கே யாரிடம் போய் கேட்பேன் வேப்பம் மர இலை உருவி அம்மியில் அரைத்து வாரத்திற்கு ஒருமுறையேனும் உருண்டை பிடித்து கொஞ்சம்
எழுந்துச் சென்ற பறவை நீ கிளை கிளையாய் அலையும் என் காதல் , என் இதய நாடி அலைகள் உன்
பெத்தவளுக்குத் தானே தெரியும் பிள்ளை அருமை ++ கருவாகி உருவாகி தன் தொப்புள் கொடி உறவின் நலன் காக்க எல்லாம்
1 கதவுகளின் வழியே நழுவும் எனது தவறுகளை யாரும் கண்டு கொள்ளாதீர்கள் நீங்கள் அவற்றைத் தேடத் தொடங்கினால் எனது சாளரங்களில்
உன் இடது கை ஆட்காட்டிவிரலைப்பார்க்கும்போதெல்லாம் உன் பின்னால் நின்று ஓட்டுப்போட்டது நினைவிற்கு வருகிறது அழியா குப்பி மையால் கோலமிட்டு அழகு
உதிராத புன்னகை ++ சற்று முன் உதிர்ந்த பூ ஒன்றை குழந்தை மிதித்து சென்றதும் புன்னகைக்கத் தொடங்கியது மலர் அம்மாவிடம்
HE ASKED IF HE MIGHT KISS MY LIP, ALTHOUGHNOT WHICH LIPS-THOSE ABOVE OR THOSE BELOW?-MEHRI
தமிழில் : அவை நாயகன் செசரினா விடுதியில் உள்ள உணவுக்கூடத்தின் சிறப்பே, தனியாக உண்பவர்களுக்குச் சுவரோரமாக இடப்பட்டிருக்கும் இருக்கைகள்தான்.