ஐ.தர்மசிங்

ஒரு வினையின் முடிவுக்கான காத்திருப்பில் இரு தீர்வுகளே சாத்தியம் அவைகளில் ஒன்று மட்டுமே ஒருவருக்கானது , ஒன்றில் மகிழ்ச்சி துளிர்க்கலாம்

மீன்கள் நீந்தும் குளமோ கடலுக்கு விரையும் ஆறோ பூப்பூத்த செடியோ கிளை பரப்பிய மரமோ , கூரை வேய்ந்த குடிலோ

“உற்றுப் பார் “.  . என்னை நான் நேசிப்பதை விட உன்னால் தான் அதிகம் நேசிக்கப்படுகிறேன் – நான் விழித்திருக்கையில்

” அற்ப சந்தோஷம் “.      +++ உதயத்திற்கும் அஸ்தமனத்திற்கும் இடைப்பட்ட பயணம் தான் பிரமிப்பில் ஆழ்த்துகிறது ஒரு முகம் முத்தமிடும்

” உன்னதம்”   உனக்காக அடைபடும் சன்னல் செங்கல் அளவு தடை நினைவில் கொள் வாசலில் கதவு இருக்கிறது உன்னிடமிருந்து பறிக்கப்படும்

நான் உச்சரிக்கும் போது நழுவும் சொற்களில் தழும்புகள் தட்டுப்படுகிறதா என தடவிப் பார்க்கிறீர்கள் நான் செவிசாய்க்கும் போது நுழையும் ஒலிகளில்