கமலா முரளி

”சர்வேஷ், மேத்ஸ் ஹோம்வொர்க் பண்ணிட்டியா?” பரபரத்தான் ராஜூ. “நா முடிச்சுட்டேன். நீ போடல்லயா?” “ஆமாடா! ப்ளீஸ், உன் நோட்டு குடேன்.

“கிருஷ்ணா புத்தகத்தை எல்லாம் எடுத்து உன் பையில் வை. பென்சில் பெட்டியையும் எடுத்து வை. பாப்பா எடுக்கிறா பாரு, கிழிஞ்சு

உணவு இடைவேளைக்கான மணி அடித்தது. மாணவ மாணவிகளின் கலகலப்பான பேச்சுக் குரல்கள் பெரும் இரைச்சல்களாக மாறத் தொடங்கியிருந்தன. நான்கு மாணவர்கள்

பள்ளி அலுவல் உதவியாளர் கண்ணகி அம்மா, கையில் ஒரு மாணவியைப் பிடித்தபடி, வகுப்பறை வாசலில் நின்றார். அச்சிறுமி, அந்த பள்ளியின்

“எங்களுக்கு மூணாவது மாடி தான் வேணும் ராஜா” மான்கள் அழுதன. “அப்ப நாங்க மட்டும் ஏழாவது மாடி வரைக்கும் தினமும்

“அலெக்ஸா, ப்ளே ரஞ்சிதமே சாங்“ என கோபி சொல்லி முடிக்கும் முன், “அலெக்ஸா, ப்ளே லியோ சாங்” என்று சாய்

அந்தப் பெரிய அடுக்ககத்தில் சிறு குழந்தைகள் விளையாடுவதற்கான ஒரு பூங்கா உண்டு. பூங்காவின் நடுவில் சறுக்கு மரம், ஊஞ்சல், ராட்டினம்,

இரவு நெடுநேரம் அகிலா யோசித்துக் கொண்டு இருந்தாள். என்ன பரிசு கொடுக்கலாம் …? நாளை அவள் வகுப்புத் தோழி அதிதிக்கு