வெள்ளிப் பனிமலை

உறைந்த பனிமலை

சூரியனிடம் காதல்

கொண்டது

,

ஆயிரம் கரங்கள்

தழுவியது

அன்பினால்

உருகி உருகி

நதியை பெற்றெடுத்தது

,

நதி வளரத் தொடங்கியது

அருவியாக நீரை கொட்டி விளையாடியது

,

நதியின் ஆழம் பெறுக

மலை இரண்டாக

பிளந்து கொண்டது

,

நதி உயர்ந்தவுடன்

கடலுடன் கலந்தது

,

மலைக்கு வேறு வழியில்லை

கடலில் மூழ்கியது

நினைவிலிருந்து

காணாமல் போனது

,

சூரியன் தேடிப் பார்த்து விட்டு

அடுத்த 

அழகான உயர்ந்த

நீலப் பனிமலையிடம்

தஞ்சம் புகுந்தது

++

நகரத்திற்கு எதிராகக் கடற்கரை


கடற்கரையில்
கால்களின் முகம் 

நகங்கள்

நனைக்க
ஊருக்கு வெளியே
செல்ல வேண்டியுள்ளது
மொத்தக்  கடற்கரையும்
ஊரை ஒட்டித்தான்  உள்ளது.
,
கடற்கரையின் முகம்
தெரிந்த இடத்தில்
இருந்து தான்
பேரமைதி தொடங்கும்
,
நாம் தேடிச் சென்றாலும்
வரவேற்பது என்னவோ 

பெருங்கடல்
இரு கைகளையும்
அகல விரித்தவாறு
இதயத்தில் 

பெருங்குரலெடுத்து

வரவேற்கும்

அலைகளைக் கண்ட 

உடைகள் வெட்கப்பட்டு
சுருண்டு கொண்டன
அலைகளைத் தொட்டவுடன் நுரைகள் பெருகுகின்றன
,
வானத்தில்
பறவைக் கூட்டங்கள் 
ஒன்றுடன் ஒன்று
இடமாற்றி ஏதோ ஒரு வடிவத்தில் பறப்பது போன்று
அலை நுரைகள்
ததும்பி
நிலத்தை தொடாமல்
பறக்கின்றன
,
கரை நிழல்
ஈரம் கொண்டது
கரைகளில் நிற்க முடியாமலும்
கடலில் சென்று
கலக்க முடியாமலும்

,

வீழ்ந்தும் உயர்ந்தும்  
தவிக்கிறது
ஆடிக் கொண்டு
இருக்கும்
மர ஊஞ்சல்

,

பனி படர்ந்த
பொடியில்

நீரில் மூழ்காமல்
நடந்து செல்வது
ஆம்பல் மலர் இதழ்கள்
பாதங்களை ஏந்துவது போன்று
மணல் பஞ்சு மெத்தை ஏந்துகிறது
நம் எடையைச் சிறிது 
சிறிதாகப் புதைந்து 
சுவடுகளை வரைந்து கொண்டே  வருகிறது.

,

அன்பு கொண்ட
உள்ளம் மனதை
வருடுவது போல்
அலைகள் கொண்ட
நுரைகள்
எல்லாவற்றையும்
நனைத்து விடுகின்றன

ஊருக்குள்

பறந்து செல்ல

பொன் மணல் துகள்கள்

பெருங்காற்றுக்கு
காத்துக் கொண்டு
இருக்கிறது

++

மழையில் நனைதல்

மழை பெய்தால்

எல்லோரும் செய்வது

நனையாமல் இருப்பது

குடை பிடிப்பது

கூரையின் கீழ் நிர்ப்பது

பெண்களை வேடிக்கை பார்ப்பது போல் பார்த்தல்.

எங்கோ ஓடுவது

பதற்றம் கொள்வது

வேண்டி கொள்வது

மழையில் நனைதல்

யாருக்கு வாய்த்ததோ

,

தொடர் விளக்கு

தொடர் விளக்கு

தொடர் வண்டி போல்

தொடர் விளக்குகள்

,

திருவிழாவை அறிவிக்கிறது

அழைக்கிறது

கவனத்தை பெறுகிறது

,

அகல் விளக்கை ஏற்றியவுடன்

அந்தரத்தில்

ஒவ்வொரு விளக்காக

பறந்து 

,

ஒன்றுடன் ஒன்று ஒட்டி கொண்டு

ஒளிகள் பல சேர்ந்து

அணியாக

,

வானத்தின் கீழே

மாளிகைகள் மேலே

பட்டு ஒளி வீசியது

,

பறக்கும் இதழ்கள்

மல்லிகை கொடியில்

மொட்டுகள்

மலர்ந்த நொடியில்

பிரிந்தது

அருகே நின்ற

உருளியில் விழுந்தது

விழுந்த நொடியில்

இதழ்கள் பிரிந்து

பறந்து

செல்ல காத்திருந்தது

அந்த வழியில்

வந்த தென்றல்

எட்டி பார்த்தது

இதழ்கள்

பிடித்து கொண்டு

பறந்தது

++

சோழன்

சொந்த ஊர் தஞ்சாவூர். இவர் தஞ்சாவூரில் பள்ளியில் கணிப்பொறி அறிவியல் துறையில் பணிபுரிந்து வருகிறார். சொல்வனம், மயிர் மற்றும் காற்றுவெளி இணைய இதழ்களில் கவிதைகள் வெளிவந்துள்ளன.  மயிர் மற்றும் சிறுகதைகள்.காம் இணைய இதழ்களில் சிறுகதைகள் வெளிவந்துள்ளன.

மற்ற பதிவுகள்
Sorry no related post found

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *