மருங்காபுரி வனம் மிகப்பெரிய வனம். அதில் சோலை என்கிற அனாதைக் குரங்கு ஒன்று தனித்து வாழ்ந்து வந்தது. அது தன்

மேலும் படிக்க

“சுந்தரம்! சுந்தரம்!” “இதோ வாரேன், வா ராமசாமி வீட்டுக்குள்ள வா.” “இருக்கட்டும் சுந்தரம் நா மரத்த பாக்க வந்தேன். இந்த

மேலும் படிக்க

நவ்யாஸ்ரீ வீட்டுப்பாடம் எழுத உட்கார்ந்தாள். பென்சிலை ஆட்காட்டி விரலுக்கும் பெருவிரலுக்கும் இடையே பிடித்து எழுதும் போது உள்ளங்கை முழுதும் இழுத்துப்பிடித்தது,

மேலும் படிக்க

ராஜவனக்காடு மிகப்பெரியது. அங்கு எல்லாவகையான விலங்குகளும் வாழ்ந்து வந்தன. பருவ மழை தப்பிப்போனதால் வனம் முழுதுமே இப்போது பெரும் வரட்சி

மேலும் படிக்க

“நான் பந்தை லேசாத் தாண்டா தட்டினேன். அது, “விர்ருன்னு” பறக்குதுடா!“ என்றான் கோபி. “ஆங்! பறக்குதா? றெக்க இருந்துச்சா?“ என்று

மேலும் படிக்க

(கொரிய நாட்டுப்புறக் கதை) ஒரு காலத்தில் வசதியான குடும்பம் ஒன்றில், கதைகளை மிகவும் விரும்புகிற ஒரு பையன் இருந்தான். எனக்கு

மேலும் படிக்க

அசோகவனம் மிகப்பரந்த நிலப்பரப்பை தாங்கியது என்று எல்லோருக்குமே தெரியும். அங்கு அனைத்து விதமான விலங்கினங்களும், பறவையினங்களும், மரம், செடி கொடிகளும்

மேலும் படிக்க

மாத்தூர் ஒரு மலையடிவாரக் கிராமம். கொற்றவைக் கோயில் திருவிழாவுக்கு மகாரணியாரே வருகிறாராம். கோவிலுக்குத் தேவையான பூக்களைப் பறித்து மாலைகளைத் தொடுக்க

மேலும் படிக்க

தங்கராஜா ராஜ சேகரன்! ராஜ வம்சத்தில் பிறந்து ராஜசுகபோகத்தில் வளர்ந்த இளவரசனான ராஜசேகரனுக்கு திடீரென்று ராஜ வாழ்வின் மீது வெறுப்பு

மேலும் படிக்க

சோமு மாமல்லன் கேதவர்மன் என்ற மன்னர் ஒரு காலத்தில் சிவகேசவபுரி நாட்டை ஆண்டு வந்தார். அவரை பராக்கிரம மாமல்லன் என்றும்,

மேலும் படிக்க