கவிதைகள்

விளையாட்டுக்களம் ஒன்றும்போர்க்களம் இல்லைவிளையாட்டில் புண்எங்கு கொண்டாலும்விழுப்புண்ணேவிளையாடும்போது விழுவதைவிதி என்று சொல்வோரிடம்சொல்லால் மோதி விளையாடுசாதிக்க விளையாடுசாதிக்காக விளையாடாதேசிந்தனை விளையாட்டில்மதம் ஏற்றும் அணிக்குஎதிர்க்களத்திலேயேஎப்பொழுதும்

பஞ்சவர்ணக் காகம் — ‘எனக்கு ஒரு ஏ ஃபோர் ஷீட்டும் பென்சிலும் குடுத்தீன்னா நான் உன்னைய டிஸ்டப் பண்ணாம வரைஞ்சிட்டிருப்பேன்’

செத்தபிறகு தான் தெரிகிறது தெரிகிறதா? என்றால்  ஆழ்ந்த இரங்கல், அனுதாபங்கள்,  அஞ்சலி என்ற குறிப்புகளும் ஆன்மா சாந்தியடையட்டும் என்ற வாசகங்களும்

ஏதோ பெரியவங்க பேசிட்டு இருக்கும் போது என்னனுக் கேட்டா சுரைக்காய்க்கு உப்பில்லைன்னு சொன்னாங்க, , நான் இதை எங்கேக் கொண்டு

அவ ஓடிக்கிட்டே இருந்தாள்! அந்த யானை துரத்திக்கிட்டே இருந்தது! ++ கருப்பாயி  ஒலகந் தெரியாதவதான் ஆனாப் புள்ளைங்கதான் ஒலகம்னு வாழ்ந்தவ

வலியின் தீவிரம் வாள் வீச்சைப் போல வேதனையைக் கூட்டுகையில் வறண்ட நிலத்தில் நுழைய முடியாமல் ஆவியாகிப் போன நீரென பசியின்

மனக்குழப்ப மனிதர்கள். கண நேர மௌனம் நினைக்க வைத்துவிடுகிறது எல்லாவகையான எதிர் மறை சிந்தனைகளையும் ஒரு முறையாவது நினைத்திருக்கலாம் அவருக்கும்

யாரும் என்னை தேடாதீர்கள் தேடவும் உங்களுக்கு நேரம் இருக்காதென்று எனக்கும் தெரியும் உன்னுடனான என்னுடைய பழைய நினைவுகளை நினைத்து தங்களை

எரிவதும் அணைவதுமாய் போக்குக் காட்டும் அந்த குழல்விளக்காய் இக்கவிமனசு +++ பாடவோர் படிமமில்லை இடைநிறுத்தத்தில் முகம் பார்த்து ‘அக்காவை உட்காரச்