௦1.நுண்கதை ௦ ஏவாள் ஆதாமிடம் ஆப்பிளை அளித்தாள். உண்டான். பாவம் துவங்கியது. ௦ ‘காம்புகளற்ற ஆப்பிள் உண்ணத் தகுந்தது அன்று’
தான் வாழும் பகுதியின் சுற்றுச்சூழலை உள்வாங்கி, தான் சந்திக்கும் மனிதர்களின் போக்குகளை உள்வாங்கி, வளர்ச்சியடையும் ஊரின் பழைய தொன்மங்களை மறக்க
1. மூன்றடி உயரமுள்ள சிமெண்ட் திண்டின் மேல் ஆளுயர குதிரை மீது பெரிய திரண்ட கண்களுடன் அழுத்தம் திருத்தமாக வளைந்த
மலையாளத்தில் நளினி ஜமீலா அவர்கள் எழுதிய சுயசரிதையை, பேராசிரியை ப.விமலா அவர்கள் ‘எனது ஆண்கள்’ எனத் தமிழில் மொழிபெயர்த்திருக்கிறார். பாலியல்
எப்போதும் இரவு நேரத்திற்கு ஐந்து முதல் பத்து தோசைகள் வரை உண்கிற பொன்னான் இரண்டு தோசைகளுக்கு மேலே ஏற்றம் இல்லாமல்
கீதாவிடம் உரையாடிக் கொள்ள யாஹூ வசதியாக இருந்தது. தினமும் தொடர்பு கொள்ள முடியாது என்றாலும் வாரத்திற்கு இரண்டு முறையாவது சாட்
“மிஸ்டர் அஹுஜா ஹௌ ஆர் யூ டூயிங்? ஹோப் யூ ஆர் டூயிங் குட்” “ஆம் நல்லா இருக்கேன்”, “மிஸ்டர்
அன்று காலை விடிந்ததிலிருந்தே எதுவுமே சரியாக நடக்கவில்லை. வீட்டிலிருந்து வேலை செய்யலாம் என்ற சலுகைகளை எல்லாம் நீக்கியிருந்தார்கள். அலுவலகத்திற்கு எல்லா
நகரின் பெரிய சாலையில் ஓர் அரசாங்க மருத்துவமனை இருக்கிறது. நீங்கள் அந்தக் கட்டிடத்தை பார்த்திருப்பீர்கள். அது எல்லா நகரங்களிலும் இருப்பது
பூங்குழலின் வீரனின் ‘நிகழ்தலும் நிகழ்தல் நிமித்தமும்’ முதலில் கவிதையை நான் எவ்வாறு புரிந்து கொள்கிறேன் என்பதைச் சொல்லிவிடுகிறேன். எனக்கே