கவிதைகள்

அந்தப் பெரிய வானத்தைக் கூர்ந்து கவனிக்க வைக்கிறது சிட்டுக் குருவிகளின் சத்தம். * பிரியாணி பொட்டலங்கள் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தது

கல்நிறத்துக் கௌதாரிகள் பொசுக்கென்று எழுந்து பறக்க பாறைகள் கூட்டிச் சுட்டெடுத்த சோளக்கதிர் மணக்கும் பிற்பகல் ஒளியையே எப்போதும் ஏந்தி வருகிற

புரிதலில் பூரித்து. – படிந்த வெறுப்பை சிந்திய சிரிப்பைக் கொண்டு தான் துலக்கினேன். மின்னும் குவளையில் தளும்புகிறது பூரிப்பு. மிடறுகளில்

“சிறகடிக்கும் சிறு’பிறவி” கூட்டுக்கிளியாய்… வீட்டிலிருக்கையில்… கொல்லைப்புறத்து குருவிகள் … கூவி அழைக்கும்… அழகை வியக்கலாம்… , எச்சிலிலையுண்ட … கருங்காகத்தின்

சில முஸல்மானின் கண்ணீர் கவிதைகள் + பிஸ்மி சொல்லிட்டு சாப்பிடுடா பஷீர் என்றாள் பூவா சாப்பிடும் போது ஒரு பருக்கையை

ஒரு வினையின் முடிவுக்கான காத்திருப்பில் இரு தீர்வுகளே சாத்தியம் அவைகளில் ஒன்று மட்டுமே ஒருவருக்கானது , ஒன்றில் மகிழ்ச்சி துளிர்க்கலாம்

ஏழையின் வீட்டில் நிரந்தர இடம் இல்லாததால் பிள்ளைகளின் பொம்மைகள் இருக்கும் வரை இடம் விட்டு இடம் மாறி இயங்கிக் கொண்டே

சூடான வறுகடலையின் தொலி உதிர்வது போல பறிபோகின்றன மனிதர்களின் உயிர்கள் அற்ப காரணங்களாலும் காரணங்களே இல்லாமலும் – பச்சிளம் குழந்தைகள்

டைமண்ட் கற்கண்டு பச்சைக்கற்பூரம் இலவங்கம் ஏலம் நெய் எண்ணெய் கடலைமாவு முந்திரி நீர் பிசைந்த மாவை , கடாயில் காய்ந்த

வெள்ளிப் பனிமலை உறைந்த பனிமலை சூரியனிடம் காதல் கொண்டது , ஆயிரம் கரங்கள் தழுவியது அன்பினால் உருகி உருகி நதியை