அந்த செய்தியை ஏதோ சினிமா சம்பந்தப்பட்ட வாட்ஸ்ப் குழுவில்தான் முதன்முதலாக பார்த்தேன். சிலநொடிகளில் ஏதோ ஓரு பரவசம் எனக்குள் ஏற்ப்பட்டது.அதாவது

-ஒக்கார வாட்டமான எடம் கெடைக்க மாட்டேங்குத… வாணே, அந்த டீக்கடை கிட்டக்க போயிப் பாப்போம் அப்புடியே டீய குடிச்சிட்டு கொஞ்ச

“சொர்க்கஞ் சேர்..கைலாசஞ் சேர்..சாமி பாதஞ் சேர்..” நாவிதனின் வலதுகை , நெடுங்கிடையாக மர பெஞ்சில் படுக்கவைக்கப்பட்டிருந்த இவனுடைய தந்தையாகிய மரித்த

எல்லாவற்றையும் மறந்துவிட்டு தன் வீட்டு விசேசத்திற்கு அழைப்பதற்காகவும், வீட்டு முகவரி கேட்டு பத்திரிகையொன்றை அனுப்பி வைப்பதற்காகவும் சாந்தசீலனின் மொபைல் எண்ணை

எம்.கோபாலகிருஷ்ணன் திருப்பூரில் பிறந்து, கோவையில் வசிப்பவர். வணிகவியல் மற்றும் ஹிந்தியில் முதுகலைப் பட்டம் பெற்றவர். ஆசிரியரின் முதல் நாவல். நம்ப

சாலையோர திருவிழா விளக்குகள் பின்நோக்கி விரைந்தன . தொலைவில் அதிர்ந்த பகவதியம்மனின் திருவிழாப் பாடல்கள் அவனை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தன. சலிப்பான

சேலத்திலிருந்து வெள்ளாளகுண்டம் செல்லும் 44ம் நம்பர் பேருந்தில் பயணம் செய்து கொண்டு இருந்தோம். தாத்தா நன்றாக தூங்கிக்கொண்டு இருந்தார். ஆனால்

ஊர் தெறித்துக் கொண்டிருந்தது. காரியாபட்டி மாயக்குருவி நையாண்டிமேளம். சாம்பிராணி புகையும் பூ வாடையும் நாசியைத் துளைத்தது. அம்மை அடுப்படியில் வகைவகையான

இங்கே வரும்போதெல்லாம் நான் பஸ் ஸ்டாண்ட் பக்கத்தில் இருக்கும் சரவணபவனில் மதிய சாப்பாடு சாப்பிடும் வழக்கத்தின் படி, இன்றும் அங்கே

“அவளுடைய உடல் ஒரு பெண்ணாய் விழிப்படைந்திருந்தது.மனமற்ற ஒரு பெண்ணின் உடம்பாய் இருந்தாள் அவள்”–யசுனாரி கவாபட்டா சிறுவயதில் எங்கள் வீட்டீல் உயர்தர