எரிவதும் அணைவதுமாய்

போக்குக் காட்டும்

அந்த குழல்விளக்காய்

இக்கவிமனசு

+++

பாடவோர் படிமமில்லை

இடைநிறுத்தத்தில் முகம் பார்த்து

‘அக்காவை உட்காரச் சொல்லுங்க’

எனச் சொல்லும்

வெடித்த பருத்தி போல

முழுக்க முடி நரைத்த

கண்ணாடியணிந்து

தள்ளாடியெழுந்து வழிவிட்ட

அறுபது வயது தங்கையை

+++

நின்று கொண்டிருக்கும்

சைக்கிளைச் சந்தோஷமாக

ஓட்டியபடி சிரிக்கும் அச்சிறுவனைப் போலத்தான்

நகர்த்திக் கொண்டிருக்கிறேன்

இம்மீச்சிறு வாழ்வை

+++

கண்ணன்

வசிப்பது சேலம் தாரமங்கலத்தில். பெங்களூரில் பன்னாட்டு நிறுவனத்தில் பணி. முதல் கவிதை விருட்சத்தில் 30 வருடங்களுக்கும் முன்பு வெளியாகியது. செந்தூரம், புரவி, தளம், நடுகல் ஆகிய இதழ்களில் கவிதைகள் வெளியாகியுள்ளது.

மற்ற பதிவுகள்

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *